محمد یعقوبی که پس از آثار ضدانقلابی اش به کانادا مهاجرت کرده بود، اکنون ضمن دفاع علنی از “هم‌جنس‌گرایی”، “روز‌ه‌خواری” و “بی‌حجابی”، با حمایت معاون هنری ارشاد، «دو تا دو تا» تئاتر روی صحنه سالن‌های دولتی می‌برد. وقتی رئیس‌جمهور معمم یک کشور در دیدار با جمعی از هنرمندان، ذوق‌زده می‌شود و برای تکمیل شهادتین روشنفکری‌اش، تفاوت میان هنرمندان ارزشی و غیر ارزشی را انکار می‌کند؛ وقتی وزیر ارشاد به بندبازی در مواضع و رفت و آمدهای کلامی هر روزه میان این طرفی‌ها و آن طرفی‌ها و لبیک‌گویی به هر دو طرف به خود می‌بالد؛ وقتی تمام دغدغه فرهنگی معاون هنری وزیر ارشاد این باشد که نویسنده نمایشنامه موهن «روز حسین» از کانادا به مملکت نزول اجلال کرده و در مدت کمتر از یک سال حدود ده تئاتر روی صحنه ببرد و وقتی مسئول سینما شب‌ها به یاد فیلم‌های توقیفی بخوابد و روزها با فکر رفع توقیف آنها از رختخواب برخیزد و … دیگر هیچ جای تعجبی باقی نمی‌ماند از اینکه یک کارگردان تئاتر با وقاحت تمام گفتگویی را روی سایتش منتشر کند که در آن از احساس منفی مردم ایران نسبت به هم‌جنس‌گرایی و شنیدن کلماتی همچون «پریود زنان» در ملأ عام ابراز تاسف و بدترین توهین‌ها نثار نظام و عقاید دینی مردم از جمله حجاب شده است. محمد یعقوبی، نویسنده و کارگردان تئاتر این روزها تحت‌تأثیر اظهارنظرهای غیرمعمول فرهنگی مردان دولت تدبیر و امید، شدت وقاحت جریان‌شبه‌روشنفکری به جایی رسیده است که یک کارگردان تئاتر به نام «محمد یعقوبی» که با آثار سیاسی‌اش همچون «زمستان ۶۶» (ضد جنگ هشت ساله) و «یک دقیقه سکوت» (با موضوع قتل‌های زنجیره‌ای) و «نوشتن در تاریکی» (با موضوع فتنه ۸۸) شناخته می‌شود و پیش از این در سال ۹۱ در اعتراض به رویه دولت وقت به کانادا مهاجرت کرده بود، افکار کثیف و وقیح خود در باب مسائلی همچون هم‌جنس‌گرایی و روز‌ه‌خواری و بی‌حجابی در تئاتر را با چند شعار مبتذل سیاسی همراه و در سایت اختصاصی‌اش منتشر می‌کند و همزمان با این افاضاتش و گلایه از خفقان حاکم، با حمایت مدیری همچون «علی مرادخانی» (معاون هنری وزارت ارشاد)، «دو تا دو تا» تئاتر روی صحنه سالن‌های دولتی می‌برد.