گفتگویی صریح با محمدمهدی میرزایی‌پور؛ دبیر سیاسی اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر

بعضی‌ها صلح امام حسن(ع) را جشن می‌گیرند!

مرور دقیقِ نکات مغفولِ «بیانات رهبر انقلاب در جمع وزیر امور خارجه و سفیران»

اشاره: محمدمهدی میرزایی‌پور، ورودی ۸۳ مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی امیرکبیر، کارشناس ارشد تجارت الکترونیک، دبیر سیاسی اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دبیر سابق شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه های تهران، از موثرترین افراد در تهیه و تدوین ویژه‌نامه‌ی «کرسی‌های آزاد اندیشی» نشریه دانشجویی انعکاس است که برای اغلب فعالین سیاسی آشناست. با اتمام دوره‌ی دانشجویی، وی به همراه جمعی از دیگر فارغ التحصیلانِ دغدغه‌مندِ دانشگاههای تهران، با هدف تعمیق و کارآمد سازی جنبش دانشجوییِ اصیل، به نقش‌آفرینی در قرارگاه شهید حسن باقری سازمان بسیج دانشجویی پرداخت که محصول این دوران کوتاه اما پربار، انبوهی از جزوات راهبردی، کاربردی و ایده‌بخش در  زمینه فعالیت‌های دانشجویی است که با استقبال چشمگیر مخاطبان مواجه شد(هر چند بد سلیقگی مدیران وقت سازمان، خیلی زود باعث جدایی این تیم از قرارگاه و کم‌فروغ شدن فعالیت‌های این اتاق فکر شد). پس از این و با انعقاد توافق خطرناک ژنو، میرزایی‌پور مانند سایر دلسوزانِ آشنا به معارف انقلاب، به جمع منتقدین این توافق پر ضرر پیوست و با نقدهای علمی و دقیق - که حاصل بررسی‌های موشکافانه‌ی متن و حواشی توافق ژنو بود - راه را برای روشن شدن فضا باز کرد و نشان داد حتی زمانی که عمده‌ی کارگزاران و قُدمای منتسبِ به جبهه‌ی انقلاب، با مصلحت‌اندیشی‌های بی‌مورد و من‌درآوردی سکوت اختیار کرده یا حتی در دفاع از توافقات خطرناکِ پی‌در‌پی، قصیده‌سرایی می‌کنند، جوانان نسل‌های بعد و فرزندان انقلابی حضرت روح‌الله، از پای نمی‌نشینند و با تمامِ توان به اعتراض بر می‌خیزند.
وی از اعضای اصلی سایت ۲۰-۱ (یک بیست) «مرجع جامع حراست از دستاوردهای هسته‌ای» و عضو شورای مرکزی کمیته صیانت از منافع ایران است که بیش از هر چیز با همایش چندهزار نفره‌ی «دلواپسیم» شناخته می‌شود. در باب دقت و ظرافت این دو مجموعه در نقد جریان تردید و سازش، همین بس که از یک طرف، پایگاه اینترنتی یک-بیست به دلیل اثرگذاری بالا و جریان‌سازی عمیق، در راستای خفه‌کردن جریان اعتراضی به دستور دولت، توسط قوه قضائیه فیلتر شد! و از طرف دیگردولتی‌ها بارها مستقیما مجبور به پاسخ‌گویی به نقد‌های مطرح شده در همایش‌ها و کنفرانس‌های خبری کمسته صیانت شدند ِ آن هم چه پاسخ‌هایی!  

مثل بسیاری دیگر از سخنرانی‌های رهبری، مهم‌ترین محورهای بیانات ایشان در جمع وزیر امور خارجه، سفرا و نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور، از جریان اصلی رسانه‌ها کنار گذاشته شد و حواشی کم اهمیتی از این بیانات مورد بحث و بررسی قرار گرفت. بنابراین، به سراغ محمدمهدی میرزایی‌پور رفتیم تا بخشی از ظرائف و نکات مغفولِ این سخنرانی ارزشمند را بازگو کند؛بلکه چُرتِ خیلی‌ها پاره شود!

بعضی از بخش‌های مهم این گفتگو نیز در ادامه به اختصار آورده شده.

* آقای هاشمی از همان زمانی که در دوره سازندگی به ریاست جمهوری رسیدند - و حتی حالا اقوال معتبر و مهمی  است که قبل از آن - به دنبال این بوده که به هر طریقی شده یک معامله ای را با آمریکا انجام دهد که زمینه ساز بهبود رابطه با آمریکا باشد، این یک چیزی است که اصلا این دولت، به قدرت و با قوت به عنوان محوری ترین راه پیشرفت ایران [به آن] اعتقاد دارند و این خیلی مساله‌ی مهمی است. مثلا آقای هاشمی در قضیه‌ی مبادله‌ی گروگان‌های آمریکایی که حزب الله لبنان اسیر کرده بود، یک معامله‌ کاملی را با آمریکا طرح ریزی کردند، خودشان هم می‌گویند به این خیال که رابطه بهبود پیدا کند ولی خوب، قماری که ایشان می‌کنند و این نیازی که به درگاه آمریکا می کنند، مثل همیشه، با ناز آمریکا مواجه می‌شود و [مشخص میشود کار] به این راحتی نیست.

* در قضیه جنگ خلیج اول که آمریکا به عراق حمله میکند و حضرت آقا  موضع تندی علیه آمریکا می‌گیرند، آقای هاشمی در خاطراتش میگوید ( در این مایه ها و نه به این صراحت) من رفتم به آقای خامنه‌ای تذکر دادم که شما چرا حرفی می‌زنید که تند است [درباره آمریکا]؟

* در زمانی که بدرالدین الحوثی - پدر همین عبدالمالک حوثی - بعد از انقلاب ایران جان تازه‌ای می گیرند و هنگامی که جنبش اولیه‌ای شکل می‌گیرد اینها می ایند با ایران ارتباط بگیرند و زیر سایه انقلاب ایران زندگی کنند، و عَلَم انقلاب را در یمن بکوبند. در آن زمان دولت سازندگی سرگرم تنش زدایی با آمریکا و بهبود رابطه با دولت علی عبدالله صالح بوده! حتی بدرالدین الحوثی مدت ها در شهر قم بوده اما ناامید می‌شود و می‌رود به سید حسن نصرالله مراجعه می‌کند! و سید حسن نصرالله برای آنها توضیح می دهد که اوضاع چگونه است! که «بله این چیزها هست ما هم کشیدیم و میدانیم ولی واقعیت این است که انقلاب ایران رهبری مثبتی دارد و می‌شود با ایران کار کرد»

* مثلا الان بعضی ها می‌گویند امکان ندارد [دولت] سر قضایای منطقه معامله کنند! میگویند مگر دست اینهاست؟ ولی خوب آقای جان کری گفت ما تماس گرفتیم این کشتی که سمت یمن میرود، نرود! و نرفت و تمام اموالش فروخته شد و به جیب سازمان ملل رفت!

* زمان جنگ ایران و عراق آقای جواد لاریجانی تعریف می‌کند که ما رفتیم روسیه و به آنها گفتیم که به عراق موشک ندهید؛ آنها گفتند شما حکومت کمونیستی افغانستان را به رسمیت بشناسید، ما هم به عراق موشک نمی‌دهیم. آقای لاریجانی [می گویند] خیلی خوشحال و با احساس دست پُر، خدمت امام آمدیم و گفتیم که قضیه این است و گرنه موشک می دهند، موشکی می‌دهند که بتواند تهران را بزند. حضرت امام به ایشان می گویند که سرنوشت ملت‌های دیگه قابل معامله نیست؛ دست بنده و شما نیست!

* ببینید یا ما یک انقلابی داریم که دیدگاهش این است که می‌خواهد نسبت به همه‌ی دنیا نجات بخش باشد، که در این صورت ما راهی جز مبارزه با آمریکا نداریم؛ یا اینکه ما کشوری هستیم قاطی کره و ترکیه و ژاپن که اگر این مسیر را داشته باشیم لاجرم و ناچار باید با آمریکا به توافق برسیم. توافق یعنی رابطه، یعنی کولی دادن. آمریکا فقط با کشوری رابطه برقرار می‌کند که بانک مرکزی آن کشور  از فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) حرف شنوی داشته باشد

* اینکه ما داریم به  اجلاسی می‌رویم که نماینده‌های قانونی مردم سوریه در آن حضور ندارند، مردم سوریه حق دارند هر فکری در مورد ما کنند. این شرایط خیلی حساسی است و شما نمی‌توانید همین طوری در چنین اجلاسی شرکت کنید و این بدعت خطرناکی است و تذکر از این شفاف‌تر نمی‌شود داد که کشورهایی دیگر دور هم جمع شوند و راجع به یک نظام حکومتی و رئیس آن حکومت تصمیم بگیرند! اصلا یعنی چی؟

* در زمینه مک فارلین، ایران در حالی که  داشت خریداری اسلحه از امریکا و یا حتی اسرائیل می‌کرد که با عراق بجنگد، آمریکا داشت همزمان به عراق بمب اتم می‌داد! و یا در قردادی که برای مبادله  گروگان‌های آمریکایی سفارت انجام شد، بعد از هنگامی که گروگان‌ها آزاد شدند هیچ یک از اموال ایران آزاد نشد!خیلی راحت! و یا در زمینه توافق ژنو، ایران خیلی سریع، همه تعهداتش را به صورت تمام و کمال و حتی بیش از تعهداتش انجام داد (و به قول غربی‌ها Over-Comply کرد) و همه چیز را نابود کرد، هیچ چیز عاید ایران نشد یعنی از نظر تحریمی، راحت آمریکا به هیچ کدام از تعهداتش عمل نکرد

* آمریکا تا لحظه ای که شما به تعهداتتان عمل می کنید همه جور تعارفی برای شما می‌کند! مثلا قبلا مسخره می‌کردند می گفتند «فتوا چیه»؟!؟ ولی الان اوباما می‌گوید فتوای رهبر عالی ایران! لذا تعارف تکه پاره می‌کنند تا زمانی که شما اهرم فشار را زمین بگذارید

* یک وقتی کسی می‌آید و می‌گوید اقا ما مجبور شدیم -مانند اقای ژنرال دوگل- مجبور شدیم عقب نشینی کنیم، واگذار کردیم، نشد، غمگینیم، افسرده‌ایم، صلح امام حسنیم! بعضی‌ها ولی صلح امام حسن را جشن می‌گیرند و عقب نشینی را به عنوان تنها راه پیشرفت در نظر می‌گیرند. این یک اتفاق شگفت انگیز است و در تاریخ کم‌سابقه است، شایدم هم بی سابقه باشد! که بله! این باعث موفقیت ملی شد، افتخار شد. این تئوریزه کردن  عقب نشینی و تمکین نسبت به زورگویی طرف مقابل است که در نوع خودش فاجعه است.

* یک دیدگاه حداقلی وجود دارد که اگر ما نرویم در خارج از مرزها بجنگیم، این جنگ به مرزهای ما خواهد رسید. خدا کند که به گوش هیچکدام از این مردم منطقه نرسد این حرف، که می رسد، که رسیده است. آبروریزی هایی شده، یعنی اینکه ما پشیزی برای جان شما ارزش قائل نیستیم، فقط چون آن دشمن دارد می آید که به ما هم حمله کند، ما هم مجبوریم آنجا با او بجنگیم، که یعنی ما آمده ایم از خودمان دفاع کنیم، اصلا فکر نکنید شما هیچ اهمیتی دارید! این دیدگاه متاسفانه خیلی حاکم شده است.

* متاسفانه بین حزب اللهی ها خیلی این دیدگاه رواج دارد، این طور خودشان را توجیه می کنند، بدترین توجیه است. هیچ کس هم نباید چنین توجیهی بکند. اصلا ارزشی ندارد کسی که بخواهد با این توجیه برود بجنگد یا با این توجیه اصلا کسی بخواهد با همراه بشود.

* روسیه همان اوایل جنگ رفت با اسرائیل مذاکره کرد، که هواپیمای ما را نزن، ما هم کاری به تو نداریم.

* حزب اللهی‌هایی  که ایران را مثل چین و کره و روسیه می خواهند، با دولت ما که میگوید همین چین و کره و روسیه باشد به اشتراک  نظرمی‌رسند و فقط نمی‌دانند که جفت این نقشه‌ها به تبدیل شدن اینها به عربستان سعودی منجر می‌شود؛

* تصور آمریکا در مورد  آینده‌ی ایران یک کشور پیشرفته نیست! آمریکا خیلی تصورات مختلفی در مورد خیلی  از کشورها دارد که یکی از آنها آلمان است ولی سعودی دارد مصر دارد، یونان دارد، همین الان شما وضعیت اسپانیا، پرتغال و یونان را می بینید که [آمریکا] بحران مالی‌ش را قلاب سنگ کرده [به سمت این ها] و این خیلی مهم است. شما باید ببینید که خیلی‌ها با آمریکا رابطه د&