توافقی که قرار بود حقوق ملت را رعایت کرده و فقط با شفافیت در فعالیت های هسته ای مردم را از شر تحریم ها رها کند،حالا خودش شر شده است.آمریکا یی ها حالا که کنگره و سنا را از دست داده اند باز هم ارد می دهند که این ایران است که باید تصمیم های سخت بگیرد.و همین طور اوباما و جان کری دو رو می گویند که عدم توافق بهتر از توافق بد است. از آن ور ظریف هر جا می نشیند تئوری ذلت و آمریکا دوستی خود را مطرح میکند که هر توافقی بهتر از عدم توافق است. در واقع آمریکایی ها از موضع عدم نیاز به توافق تبلیغات میکنند و وزیر کهنه کار ما از موضع نیاز به توافق...حالا این توافق منحوس یک ساله شده است و دارد نم نمک وارد دوسالگی می شود به همین راحتی.آقایانی که فرت فرت و نامه مینوشتند به رهبری که بیاید کاری کردیم کارستان الان توی قضیه مانده اند مثل آن حیوان زبان بسته و پیغام پسغام می دهند به صالحی که چرا رفتی قضیه 190 هزار سو را به رهبری گفتی ،اگر این هم محرمانه می ماند شاید حقوق مردم از دست میرفت ولی لا اقل حقوق ما در انتخابات های پیش رو مصون میماند و مثلا در انتخاباتی که قرار است سیکس مونز دیگر برگزار شود مردم نیم نگاهی به حل مشکلاتشان در قضیه هسته ای میانداختند و مارا باز هم انتخاب میکردند.