پیامبر گرامی اسلام می فرماید: «مَنِ اتَّقَى اللَّهَ عَاشَ قَوِیًّا» کسی تقوا داشته باشد قوی زندگی خواهد کرد «وَسَارَ فِی بِلادِ عَدُوِّهِ آمِنًا» وسط دشمن هم زندگی کند امنیت خواهد داشت. حالا شما بررسی بفرمایید چه ربطی هست بین قوت و قدرت و تقوا. یک‌وقت مواظب باشیم در این در‌س‌های اخلاق، ما را آدم اخلاقی ضعیف بار نیاورند. بعضی‌وقت‌ها از ما می‌خواهند آدم خوبی باشیم. دقت که آدم می‌کند به نصایحشان، می‌بینی اینها منظورشان از خوب بودن که به ما توصیه می‌کنند این است که آسته برو، آسته بیا، به بالاسرت کار نداشته باش، به این‌طرف آن‌طرفت کار نداشته باش، توی سرت هم زدند صدایت در نیاید، صبور باش، متواضع باش، مهربان باش، افتاده باش، یک‌دفعه‌ای بگو برده باش! یک بردۀ با ادب باش! دوستان من، دوستان جوان شما حساس باشید، در جهانی دارید زندگی می‌کنید که طواغیت در اینم جهان مسلط هستند. هر کجای جهان یک نصیحت اخلاقی دیدید با سوءظن بهش نگاه بکنید! هر کجای عالم یک اندیشمندی، یک آدم هنرمندی، یک فیلمی دیدید توصیۀ اخلاقی داشت غش نکنید به سمتش، بگو صبر کن ببینم، این توصیۀ اخلاقی تو برای چیست؟ من ساکت باشم کسی دیگر سر من را ببرد؟! من نمی‌خواهد اینقدر بچۀ خوبی باشم. من خوب باشم دیگران گرگی کردند من صدایم در نیاید، این سکوت من، این آرامش و افتادگی من، این کار نداشتن من به ظالمان و به سلطه‌گران عالم به آنها میدان بدهد. مثلاً به پیام‌هایی که از آن‌طرف دنیا می‌آید بگویید، شما اگر پیام مثبت اخلاقی‌ای دارید چرا حکومت خودتان را اخلاقی نکردی؟ چرا دولت‌مردان خودتان را اخلاقی نکردید که جنایتکارترین جنایتکاران عالم هستند. شما اگر فقط برای مردم دارید اخلاق توصیه می‌کنید که یک سبک از اخلاق مدرن، از اخلاق رواج‌یافته در میان مردم در جهان همین اخلاق است که بقیۀ آدم‌ها را برده بار بیاورند برای قدرت‌ها. ما این اخلاق را نمی‌خواهیم. اخلاقی باید داشته باشی که تو را قدرتمند بکند. اینجا می‌فرماید تقوا داشته باشی قوی می‌شوی، قوی شدی دشمن‌هایت از تو می‌ترسند، دیگر کسی نمی‌تواند سر تو را بِبُرد، فقط سبک دستورات دینی است که انسان را قوی بار می‌آید. اخلاقی بار می‌آورد منتها آن اخلاقی که آفت ندارد! هرجا کلاس اخلاقی بود، پیام اخلاقی‌ای بود. حالا ‌در مملکت ما کلاس‌های اخلاقی معمولاً خوب هستند چون از دین استفاده می‌شوند. هر جا پیام اخلاقی‌ای بود یا حتی پیام معنوی، بگو آخرش چند؟! آخرش را بگو اول، بعد من از اول گوش می‌دهم. آخرش از تویش حماسۀ حسینی، کربلا در می‌آید یا نه؟ آخرش آن قوت روحی‌ای که مقابل استکبار آدم بایستد در می‌آید یا نه؟ باور نکنید اگر گوشه و کنار آدم مثلاً این‌طرف و آن‌طرف می‌بینی صندوق خیریه درست کردند، مثلاً در آمریکا، اروپا خیریه‌هایی هست این پولدارها به مردم کمک می‌کنند. اینها واقعاً اگر قصد خیر دارند بروند دولت‌هایشان را درست بکنند که ملت‌های را فقیر می‌کنند. آمدند این وسط این پایین صدقه می‌دهند به مردم برای چی؟ وجدان خودشان را خفه کنند؟! یا می‌خواهند مردم را آرام کنند، دل‌خوش‌کنک بهشان بدهند دیگر صدایشان در نیاید. این ادا اطوار چیه؟ امیرالمؤمنین علی(ع) اهل صدقه دادن بود که محکم جلوی ظلم می‌ایستاد. تو چه‌جور مؤسسۀ خیریه‌ای هستی در آمریکا، در اروپا، در کشورهای غربی داری به فقرا کمک می‌کنی بعد دولتت فقیر دارد کرور کرور در عالم درست می‌کند! غارت می‌کند کشورهای دیگر را! به خاطرش آدم می‌کشد! آن‌وقت تو مؤسسۀ یتیم‌خانه درست کردی! حداقل یک اعتراضی هم بکن بفهمیم که آقا تو واقعاً دل‌سوزی! بگو چرا اینقدر فقیر درست می‌کنید در عالم؟! گول‌ حرف‌های اخلاقی را در این جهان نمی‌شود خورد! اخلاق باید تو را قوی بار بیاورد. جانم به اباعبدالله الحسین که اخلاق داشت، حماسه هم داشت. اخلاق و حماسۀ ما با هم است. پناهیان,اخلاق آمریکایی,درس اخلاق,علیرضا پناهیان,استکبارستیزی,مبارزه,برده,استکبار,استضعاف,گوسفند نباشید