سرخی غروب رمضان نزدیک می‌شود و سفره ضیافت‌الهی یک یا دو روز دیگر بیشتر گسترده نخواهد بود. کم‌کم موعد خواندن دعای چهل‌و‌پنجم صحیفه‌ی سجادیه فرا می‌رسد و بهترین و شریفترین روزها و ساعات سال با حلول هلال ماه نو به پایان خواهد رسید. «السلام علیک یا شهرالله الاکبر» بدرود اى بزرگترین ماه خدا، و اى جشن اولیاء خدا. «السلام علیک یا اکرم مصحوب من الاوقات.» بدرود اى شریفترین و عزیزترین مصاحب، از وقتها و زمانها. و اى بهترین ماه از لحاظ روزها و ساعتها. «السّلام علیک من شهرٍ قربت فیه آلامال» بدرود اى ماهى که آرزوها در آن به ما نزدیک شد یعنى ما با تلاش خودمان، تلاش مضاعفان به آمال و آرزوهاى حقیقى و انسانى خودمان نزدیک شدیم، و به همین ترتیب با این جملات و کلمات این ماه مبارک را بدرود مى‌گوید امام سجاد و از لیلةالقدر و از دعا و از قرآن و از مغفرت در این ماه به گرمى و مشتاقانه حرف مى‌زند و بعد از خداى متعال درخواست مى‌کند؛ که خدایا آنچه را که در این ماه به ما رسیده این را براى ما نگه دار، و آنچه را که از این ماه ما به‌دست نیاوردیم این محرومیت ما را به عنوان یک نقص، به عنوان یک ضعف، مورد ترحم خودت قرار بده و براى ما جبران کن. و بعد هم آرزو مى‌کند امام سجاد که یکبار دیگر این ماه برگردد. سخنرانی حضرت آیت الله (امام) خامنه ای در روز ۲۹ رمضان در نهاد ریاست جمهوری ۱۳۶۶/۳/۷ رمضان,عید فطر,امام خامنه ای,خامنه ای,رهبر,وداع,ضیافت,صحیفه سجادیه