بازگشت تحریم ها یا نوشیدن یک لیوان آب؟! قطعنامه شورای امنیت،ضمانت اجرای برجام یا بازگشت راحت تحریم ها؟! «وجود ضمانت اجرایی» یکی از موارد مهمی بود که به عنوان خواسته رسمی جمهوری اسلامی ایران در جریان مذاکرات هسته‌ای با گروه 1+5 دنبال می‌شود و تیم ایرانی نیز به دنبال تحقق آن بود. در همین زمینه، بخشی تحت عنوان حل اختلافات در «برجام» تدارک دیده شده است که ناظر به تشکیل یک کمیته رسیدگی به تخلفات طرفین و نقض تعهد از سوی آنان است. با این حال، نگاهی به قطعنامه اخیر شورای امنیت سازمان ملل مشخص می‌کند که تشکیل این کمیته نه تنها دردی را از مشکلات آن رفع نمی‌کند، بلکه به طرز عجیب و بامزه‌ای دارای ایرادات جدی حقوقی است. برای ملموس شدن این ایرادات، یک سوال ساده را مطرح می‌کنیم: اگر ایران نسبت به نقض برجام توسط طرف غربی اعتراض داشته باشد، مکانیسم رسیدگی به این اعتراض چگونه است؟ پاسخ به این سوال را باید در بند شماره 11و12 قطعنامه اخیر شورای امنیت سازمان ملل به شماره 2231 جستجو کرد. بر این اساس در صورت اعتراض ایران به نقض تعهد طرف غربی، به صورت خودکار و پس از گذشت 30 روز از این اعتراض، تمامی تحریم‌های اعمال شده توسط قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت علیه ایران باز می‌گردد و احیا می‌شود! این مساله به قدری عجیب و خنده‌دار است که مشخص نیست چه تصمیمی درباره آن گرفته شده و اساسا چرا توسط تیم ایرانی در مذاکرات مورد تایید قرار گرفته و هم اکنون به یک قطعنامه و سند رسمی شورای امنیت تبدیل شده است؛ مساله‌ای که می‌تواند امیدها برای اجرای متوازن تعهدات توافق را بر باد دهد. قطعنامه شورای امنیت,برجام,بازگشت پذیری,بازگشت تحریم ها,یک لیوان آب,بازگشت خودکار تحریم,مذاکرات هسته ای