به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، اصلیت بهروز مرادی اصفهانی است اما به سال 1335 در خرمشهر متولد شد. بهروز مرادی را تمام بچه های انقلاب در خرمشهر می شناسند ، اما عموم مردم ، حتی ساکنان خرمشهر ،بیش از آن که خود او را بشناسند ، تابلوی معروف ورودی شهر را به یاد می آورند که روی آن نوشته شده بود:«خرمشهر ، جمعیت: 36میلیون نفر» . این تابلو یکی از آثار بهروزی مرادی بود. بهروز را باید یکی از فرهنگی ترین رزمندگان سال های دفاع مقدس دانست. آثار به جا مانده از این عزیز ، همگی نشان گر زاویه ی دید منحصربفرد او در آن سال ها است. شاید بتوان ادعا کرد که بهروز مردای ، نخستین کسی بود که به آسیب شناسی جریان های موافق و مخالف جنگ پرداخت و در آثار خود به مسائلی پرداخت که تنها پس از گذشت یک دهه از پایان جنگ ، مورد توجه اقشار جبهه رفته قرار گرفت. بهروز مردای در چهارم خرداد ماه سال 1367 ، یعنی حدود چهل روز پیش از پایان جنگ ، در شلمچه یه شهادت رسید و نماند تا تحقق پیش گویی ها و تعین تحلیل های خود را ببیند، گرچه او تنها سخنی را به زبان می آورد که به آن ایمان کامل داشت. آن چه خواهید دید ، فیلمی است که چند ساعت پیش از شهادت بهروز مرادی از وی گرفته شده است. در این فیلم، بهروز به سخنرانی برای جمعی از مردم اهواز مشغول است و با زبان برنده و صادق خویش ، به بیان برخی مشکلات و مسائل پایان جنگ می پردازد. این فیلم حقیقتا جذاب و گیرا و منقلب کننده است. شنیدنش را به هر دوست دار انقلاب و جهاد توصیه اکید می کنیم. سخنان این پاسدارِ از دنیا بریده، به قدری داغ و سوزان است که همین امروز، با گذشت بیش از دو دهه، از حرارت آن کاسته نشده است. توگویی این جملات دلگداز، همین چند روز قبل به ثبت رسیده اند. بهروز مرادی اصفهانی,بهروز اصفهانی,جانباز,رزمندگان دفاع مقدس,جانبازان دفاع مقدس,جنگ تحمیلی,چفیه,اعدام با چفیه,خفه کردن,روزی که با چفیه خفه مان می‌کنند