یکی از حوادثی که بعد از انتخابات 88 چهره واقعی «اوباش فتنه‌گر» را نمایان‌ تر کرد، حمله به حوزه 117 نینوا بود؛ اقدامی که بدون شک برای تصرف سلاح هایی بود که در این حوزه نگهداری می‌شد.

به گزارش فرهنگ نیوز ، عصر روز دوشنبه  25 خرداد 88، پس از اینکه جمعیت اغتشاشگر با تحریک تعداد از چهره‌های لیدر خود،  به سمت حوزه 117 نینوا سرازیر شده و سعی کردند با پرتاب کوکتل مولوتف، سنگ و تیراندازی و آتش‌سوزی حوزه را به تصرف خود درآورند. اما با وجود تعداد اندک نیروهای بسیجی حاضر در حوزه پس از 3 ساعت و نیم درگیری نتوانستند به  هدف از پیش تعیین شده خود دست یابند و ناگزیر صحنه را ترک کردند.

فرمانده حوزه 117 نینوا در آن زمان در مصاحبه‌ای با تشریع فضای درگیری نیروهای بسیجی با اغتشاشگران می گوید: متوجه شدیم که اینها مسلح هستند و به سمت ما شلیک می‌کنند، تعدادی از لیدرها مسلح بودند و به صورت نامحسوس از لابه‌لای جمعیت شلیک می‌کردند و بعضی‌ها نیز نامحسوس مردم را می‌زدند که آنها را تحریک کنند، پس از آن ما به صورت مشقی چند تیر هوایی شلیک کردیم تا جمعیت را متفرق کنیم که به حوزه تعرض نکنند، چون نرده‌های دیواره حوزه را شکسته بودند و عملا به مقر نظامی وارد شدند.

وی تصریح کرد: آنها وارد حیاط حوزه شدند، حتی عده‌ای از مردم بنا به اسناد، مدارک و شواهد موجود بالا می‌آمدند و می‌گفتند که ما می‌دانیم این تیراندازی شما مشقی است ولی از سوی دیگر عده‌ای از مردم تیر می‌خوردند.

این مساله  نشان می‌دهد که آشوبگران و اوباش با برنامه و طرح قبلی مردم را تحریک می‌کردند و لیدرهای اصلی با برنامه‌ریزی و دوره‌های دیده شده و متخصص در این حوزه مردم را تهییج می‌کردند و عملا با حملاتی که انجام دادند ما مجبور به دفاع شدیم و مجبور شدیم  چند نفر از آشوبگرانی که داخل حوزه وارد شده بودند را از کمر به پایین هدف قرار بدهیم و باعث شد که جمعیت متفرق شود.