از همین اول بکویم که ای فلان //می تواند نقد من گوید کسان//هر که نقدم می کند با احتیاط// نقد را من عاشقم از عمق جان//گوش کن شرط مرا از بهر نقد//هر کسی را می نباید دور آن//اول دفتر سه جلدی آوری//گر که نقدم می کنی زاین داستان//بعد از این باید بگویم جمله ایی//نقد را من عاشقم از عمق جان//دکتری و هیئت علمی بود//وقت نقدم بی سوادی،عالمان//گر که مسرورم کند این نقد تو//نقد را من عاشقم از عمق جان//تازه هایی که به دوران آمدند//نقد من را می نگویند این زمان//آن زمانی که بگفتند مدح من//نقد را من عاشقم از عمق جان//عقل سالم را بده یا رب من//بهر جسم سالم این دوستان//تا که جای نقد من هورا کنند//نقد را من عاشقم از عمق جان