استاد قنبری پیرامون سخنان مطرح شده درباره انحرافات برداشتی از کربلا ،در برنامه ویژه خبری شبکه دو حاضر شد و گفت آیا امام حسین برای مذاکره عمر بن سعد را خواست؟ دکتر حشمت الله قنبری در گفتگوی ویژه خبری: امام حسین(ع) برای چه عمر بن سعد را در شب هشتم دعوت کرد؟ آیا می خواست پروتکل الحاقی به قیامش بدهد؟ آیا می خواست عمر بن سعد را قانع کند تا برود با نمایندگی حاکمیت طاغوت بنی امیه مفری برای برون رفت از این بن بست پیدا کند؟ تمام زوایای تاریخ کربلا را از زبان هر انسان معاندی که کتاب نوشته می بینید که این مسائل نبوده است. حضرت سید الشهدا عمر بن سعد را برای این دعوت نکرد که با وی گفتگو کند و یا این که با وی به تفاهم برسد و یا یک قاعده برد برد را مدیریت کند بلکه حضرت سید الشهدا عمر بن سعد را دعوت کرد تا با او گفتگو کند و تمام پیشینه وی را در پیش رویش قرار دهد و بعد با تمام قلب رحمانی خودش او را به طرف سعادت دعوت کند. آمدن عمر بن سعد هم در سرنوشت اثر نداشت و هیچ اتفاقی نمی افتاد اگر این نشست برگزار نمی شد؛ اما آن چه که ظهور رسید در این گفتگو این بود، که اولاً این گفتگو مذاکره نبود بلکه انزار بود و آن کسی که انزار می کند در موضع قدرت و اقتدار قرار گرفته است. در روز واقعه هم عمرسعد وارد شده و امام حسین(ع) وی را احضار کرده است و وی حجالت می کشید که بیاید و لذا نگفت که شما بیایید به محل ما تا گفتگو کنیم و عمر بن سعد هیچ شرطی تعیین نکرد و محل آن جایی بود که ابی عبدالله مشخص کردند برای این که امام حسین (ع) رعایت وی را کرده باشد یک حائلی را قرار دادند اما در تمام این گفتگو که از هویت عمر بن سعد به عنوان نماد یک فاجعه پرده برداری شد و همچنین وی از محل تفقص سید الشهدا داشت به هدایت می رسید که بی عقلی کرد و به شقاوت رسید و پشت به سعادت کرد. این جا جلسه از جنس انذار است و نه جنس مذاکره برای مصالحه و اگر قرار بود این اتفاق بیفتد حضرت سید الشهدا اصلاً حرکت نمی کرد و نتیجه مذاکره این بود که اگر قرار شد یزید بیاید و حاکم شود و تمام جریان زندگی مردم را تولیت کند و رهبری مردم را به عهده بگیرد باید فاتحه اسلام را خواند و هرگز کسی مثل من(امام حسین (ع) ) با یزد بیعت نخواهد کرد و بعد از آن نیز همه قضایا شکل و جنس دیگری به خود می گیرد و ابی عبدالله با تمام هستی و هویت خویش آمد یعنی گویی یک نظام غربالگری را که همه خیرات را یک جا در خمیه خودش برده است، در بسیاری از رفتارهای سید الشهدا وقایع مبنایی متصله به دنیای سیاسی کاری، حقه بازی و سیاست زدگی را نمی توانید بفهمید.