حکایت بانک مرکزی حکایت سدی است که شکسته است واین آب روان شده و کنترل بر این آب کمتر و کمتر می شود.اینکه یک شک به ارز وارد می شودو یک دفعه ارز به 3500 میرسد حکایت از عدم کنترل بانک مرکزی و هدیات نقدینگی به سمت بازار ارز دارد.امروز تعدادت شعبی که وجوه موجود را مدیریت میکند حدود 20000 عدد است که تقریبا ده برابر متوسط جهانی آن است.برای مدیریت این بانک ها باید هزینه شود باید نرخ سود برود بالا.وقتی تعداد شعب بالا میرود نظارت کم میشود.شما فک میکنید تعداد ناظران بانک مرکزی چند نفر است؟ 150 نفر .آیا این تعداد میتوانند بر 20000بانک نظارت کنند؟هرگز نمیتوانند نظارت درستی داشته باشند.و نظارت روز بروز کمتر میشود.

نکته دیگر اینکه هنوز در اقتصاد ما اراده حاکم کردن ابزار های نظارتی بر بانک ها ایجاد نشده است.این  مسئله یک اراده ملی نیاز دارد.

من فراموش نمکینم که زمانی که در وزارت اقتصاد وقتی که ما نظارت را شروع کردیم بانک ها به همدیگر متصل شد و مشخص شد منابع به کجا میرود و چه کسی منابع را میبرد.در سال 84 و 85 مشخص شد چه کسی در معاملات زمین و مسکن سرمایه گذاری کرده و چه کسی قیمت ها را بالا میبرد.چه گونه بانک های خصوصی قیمت مسکن را افزایش یافته است و چه گونه رشد بورس افزایش یافته و اینکه چه کسی مالیات میدهد یا اینکه نمیدهد.بدون بانک های اطلاعاتی نمیتوان نظارت کرد.چرا امن ترین سیستم پول شویی بانک های ایرانی است.و چرا وقتی به سمت شفافیت میرویم چه افرادی شروع به کشیدن جیغ بنفش میکنند؟اینها چه کسانی هستند؟غیر از صاحبان منافع هستند؟ اینها همان افرادی اپهستند که دوست دارند از آشفته بازار ارز و املاک یک ماهه و ده روزه منافع کلان بدست بیاورند.

تهيه شده در واحد مانيتورينگ مستضعفين MOSTAZAFIN.TV

اين کليپ را ميتوانيد در 4 نسخه ببينيد و دانلود نماييد