در طول این پانزده سالی که از جمعیت ده نفر شروع کردیم تا امروز به این تعداد انسان‌های متعهد رسیده است، تاریخ تشکیل وهابیت و اینکه انگلیسی‌های خبیث و کثیف، اینها را که ذاتاً و اصلاً بر اساس اسناد و مستندات سعودی‌ها یهودی هستند و این مستندات را یک اندیشمند و تاریخ‌نویس لبنانی منتشر کرد و قریب 20 و خرده‌ای سال پیش او را ترور کردند، بر اساس مستندات می‌گوید اینها یهودی هستند. اگر چه که حتی اگر او هم نیامده بود، بر اساس مدل فکری اینها که بیش از قریب به 200 و خرده‌ای سال پدیده‌ای هستند که انحرافی اساسی به جان مسلمین افتاده‌اند.

 

 

 

به حسب ظاهر فقط اسم اسلام را به یدک می‌کشند و تمام تاریخ و مستندات ما مسلمان‌ها را اینها شروع کرده‌اند یکی‌یکی پایه‌شان را زدند تا سه چهار سال اخیر محصول و نتیجه نهاییش را دارید به عنوان القاعده، النصره و الداعش می‌بینید. این جلسه وقت این مبحث نیست. جلسه‌ای که منعقد شده برای داستانی است که در سال 1393 پیش آمد و به عبارتی یک سده برای دومین یا سومین بار تخریب قبول ائمه بقیع جانم به قربانشان اتفاق افتاده است که شما ناراحتید امسال در منا چقدر شهید دادیم. چقدر آقا؟ 463 نفر که فقط ایرانی هستند، اما در مجموع قریب به 5 هزار نفر در فاجعه، 7 هزار نفر یک آمار دیگر است. آمار رسمی که وجود ندارد. آمار ندادند. بالای 4، 5 هزار نفر در فاجعه منا شهید شدند که اینها کفیل و وکیل ندارند. این جلسه برای این تشکیل شد که همه شما به خاطر اسائه ادبی که 100 سال پیش شد، در سالگرد آن مراسم تشریف آورده‌اید. یعنی پس این دو مجزره بزرگ، نه تجاوز به دو نفری که در جده شد، حرام‌زاده‌ها فاجعه سال 1366 و فاجعه‌ای که در منا اتفاق افتاد، ریشه بزرگ‌تر از اینها دارد. یعنی وقتی اینها شروع به تخریب بقیع کردند، همه عزیزان بقیع تشریف برده‌اید، بارگاه امام حسن مجتبی، بارگاه امام سجاد، بارگاه امام محمد باقر و بارگاه امام جعفر صادق «علیهم آلاف و التحیه و الثناء» و تخریب این قبور ائمه معصومین(ع) و قبری که منتسب به بی‌بی زهرا(س) در آن مقطع بود، بارگاه عبدالله بن عبدالمطلب(ع) و آمنه(س) پدر و مادر پیامبر(ص)، مقبره فاطمه بنت اسد(س) مادر مکرمه امیرالمؤمنین(ع) جایگاه بقیع را ببینید. مقبره مطهره حضرت ام‌البنین(ع) مادر حضرت اباالفضل(ع)، مقبره عباس عموی پیامبر(ص)، مقبره ابراهیم پسر پیامبر(ص)، اسماعیل فرزند امام جعفر صادق(ع)، قبر دخترخواندگان پیامبر(ص)، قبر حلیمه سعدیه مادر رضاعی پیامبر(ص) و قبور شهدای زمان پیامبر(ص) و بیش از 10 هزار اصحاب در آنجا رحم نکردند. شیخ و مفتی اعظمشان برای دومین بار چنین دستوری داد. چنین هجمه‌ای را به خود گنبد و بارگاه نبی‌اکرم(ص) هم کردند و دیدند برانگیختگی در جهان اسلام اتفاق افتاد که دیگر از آن دست برداشتند. بعد سراغ احد و قبر مبارک عموی پیامبر(ص) حمزه سیدالشهدا(ع) و شهدای احد رفتند و آنجا را تخریب کردند و در مکه هم این تخریب در مورد بارگاه حضرت عبدالمطلب(ع)، حضرت خدیجه(س)، زادگاه پیامبر(ص)، فاطمه زهرا(س)، در جده قبر حضرت حوّا(س). به هیچ‌کدام از این آثار رحم نکردند.