درگذشت علامه سید عبدالله بلادی بوشهری(21 مهر 1331)

سید عبدالله بلادی بوشهری مشهور به آیت‌الله بلادی بوشهری (زادهٔ ۱۲۵۳ خورشیدی در شهر نجف، درگذشته ۱۳۳۱ خورشیدی)، فرزند سید ابوالقاسم بوشهری، از روحانیون تأثیرگزار در مشروطه‌خواهی جنوب ایران (بوشهر) بود. خانواده بلادی از ساکنین قدیمی کوی بهبهانی یکی از محلات قدیمی بوشهر هستند. وی در بوشهر علاوه بر دروس حوزوی علم طب، زبان انگلیسی، نجوم و هیئت جدید را نیز فرا گرفت و دروس عالی خود را در نجف با بهره‌گیری از آخوند خراسانی، سید کاظم یزدی وشریعت اصفهانی ادامه داد و در سال (۱۳۲۴ قمری) به درجه اجتهاد نائل شد، در اوج نهضت مشروطه به ایران آمد. او از رهبران روحانی جنبش جنوب بود و با سران مبارز تنگستانی مثل رئیس علی دلواری دوستی نزدیکی داشت. بلادی رسالات بسیاری در موضوعات مذهبی یا موضوعات مبارزاتی مثل «سانسور» و «رفع حجاب» از خود بیادگار گذاشت. آثار سید عبدالله بلادی از هشتاد جلد بیشتر است. «لوایح و سوانح» از جمله آثار مشهور او می‌باشد. وی سرانجام در پی ابتلاء به بیماری آنفلوآنزا در ۲۱ مهرماه ۱۳۳۱ شمسی (۲۳ محرم ۱۳۷۳ قمری) بر اثر سکته قلبی درگذشت.