به بهانه سالروزشهادت مرد هسته ای ایران

آیا خونخواهی برای  شهید شهریاری هست؟این شهید غیر از اینکه فرمول غنی سازی 20در صد را دراختیار مسئولان گذاشت گناه دیگری مرتکب شده بود؟با تعلیق و توقف غنی سازی 20 درصد آیا دیگر دانشمند دلسوزی برای وطن می تواند اطمینان حاصل کند که در صورت همکاری با نظام جانش از سوی دشمنان در امان است؟و یا اگر دست از جان شست کسی هست که نگذارد میراث علمی او پایمال نشود؟

ذکتر صالحی وزیر وقت اموخارجه در زمان شهادت دکتر شهریاری:«برای ساخت صفحات سوخت، ما نیاز به تکنولوژی جدیدی داشتیم. اصلا ما چرا تقاضای سوخت کرده بودیم؟ برای اینکه بلد نبودیم بسازیم! و خب در محاسبات هسته‌ای کسی را نداشتیم و همچین محاسباتی نیز پیش از این انجام نشده بود. اما شهید شهریاری با اعتماد به نفسی که داشت، و ما هم با اعتقادی که به ایشان داشتیم، این کار را به ایشان واگذار کردیم و ایشان هم به خوبی آن را انجام دادند. یعنی اگر در آن زمان شهید شهریاری می‌گفت که من مثلاً ۱۰ میلیارد تومان دستمزد می‌گیرم تا این کار را انجام دهم، ما مجبور بودیم که بدهیم؛ هر چه می‌گفت، مجبور بودیم که بدهیم برای اینکه کس دیگری نبود که این کار را انجام دهد. تنها کسی که در مملکت می‌توانست این کار را انجام دهد، شخص شهید شهریاری بود ولاغیر».

 شهید شهریاری یک فرد غیرنظامی دانشگاهی و کاملا عادی صرفا مشغول به آموزش و پژوهش است و البته جایی که نیاز علمی کشور و جامعه‌اش را دریابد، دریغی از همکاری ندارد. چنین شخصی هدف ماشین ترور جهان غرب قرار گرفته است.
 
جامعه دانشگاهی در پرداختن به شخصیت شهید شهریاری می‌تواند، درک درستی از عمق دشمنی استکبار با حرکت علمی خود پیدا کند. حرکت علمی دانشگاه‌های ایرانی امروز تبدیل به منبع تولید قدرت و ثروت برای کشور شده‌اند. قدرتی که سابقا در انحصار کشورهای معدود غربی بود و امروزه ایران با ورود به حلقه ممنوعه جای این کشور‌ها را تنگ کرده است. این استدلال و شاهد عینی برای کسانی که حتی به مبانی ارزشی جمهوری اسلامی دلبستگی ندارند، می‌تواند معتبر باشد. در حوزه تحریم‌ها نیز ممنوعیت فقط برای علوم هسته‌ای نیست، بلکه تحریم‌ها تحصیل در علوم مرتبط با صنایع استخراج و پالایش نفت و گاز و... را نیز در برمی‌گیرد.
 
این رفتار قرون وسطایی به قدری آشکار و بی‌پرده انجام می‌شود که نام دکترفریدون عباسی در قطعنامه‌ تحریمی شورای امنیت به صراحت درج شده است، ولی صدای اعتراض و محکومیتی مشخصی از جهان روشنفکری و آکادمیک غربی شنیده نمی‌شود. غرب به دروغ خود را مدافع حقوق بشر و دسترسی آزاد همه به علم و دانش معرفی می‌کند، لذا پرداختن به شهید شهریاری باید از منظر محاکمه و مواخذه نهادهای حقوق بشری و دولت‌های مدعی غربی مانند آمریکا باشد.

تهيه شده در واحد مانيتورينگ مستضعفين MOSTAZAFIN.TV

اين کليپ را ميتوانيد در 4 نسخه ببينيد و دانلود نماييد