آیت الله جوادی آملی,ربا,قرض الحسنه,بانک,بانکداری,اقتصاد مقاومتی,ربا خواری,ربا فروشی
حضرت آیت الله جوادی آملی: وجود مبارک امام فرمود تنها چيزي که جامعه را اصلاح ميکند، گفتار خاندان عصمت و طهارت است. شما دور هم جمع ميشويد، حرفهاي ما را مطرح ميکنيد: «تَزَاوَرُوا فَإِنَّ فِي زِيَارَتِکُمْ إِحْيَاءً لِقُلُوبِکُمْ»[1] شما فرزندان ما هستيد. وقتي که در کنار هم نشستيد، حرفهاي ما را نقل ميکنيد. حرف ما قصّه و افسانه و فسون و فسانه نيست، حرف ما در شما عاطفه ايجاد ميکند. همه ما شنيديم و گفتيم و میگوييم که سنگ روي سنگ بند نميشود و درست شنيديم و درست هم ميگوييم؛ اگر کسي بخواهد، برجی بسازد، وقتی همه سنگ باشد، هرگز بالا نميرود، بين دو سنگِ سخت، ملات نرم و رقيق لازم است، اين ملات رقيق است که سنگها را جمع ميکند، فرمود: عاطفه, ادب, انسانيّت, احسان, کرامت, مردانگي, گذشت اينها ملات زندگي است، اينها را ما آورديم: «أَحَادِيثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَکُمْ عَلَی بَعْض»[2] اگر شما اين ملات را داشتيد، برج ميسازيد، اگر نداشتيد همان متر اول سنگ فرو ميريزد. جامعه را با خشونت نميشود اداره کرد، جامعه را با ربا نميشود اداره کرد، جامعه را با بيمهري نميشود اداره کرد. الآن شما ميبينيد، بخشي متأسفانه يا گرفتار ربا دادن است، يا ربا گرفتن است که تازيانه ﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا﴾ بر پيکر اينها نشان است، يا خشونت است يا افراطگري است و مانند آن, چنين جامعهاي نتيجه آن ده ميليون پرونده زد و خُورد در دستگاه قضاست، استرس فراوان, مرگ زودْرس, سکته و بيماري, عصبانيت, فحش بيجا و مانند آن است. جامعه اگر با خشونت بخواهد زندگي کند، به جاي اينکه از مال، طرْفي ببندد ناچار است پلههاي دستگاه قضايي را بپيمايد. اگر ده ميليون پرونده است، اين ده ميليون براي بيست ميليون است، براي اينکه اين پرونده يک طرف آن اين يک طرف ديگر آن, اين بيست ميليون هر کدام به چند نفر هم وابسته هستند؛ تقريباً پنجاه, شصت ميليون نفر جمعيت هميشه درگير زد و خوردند، چنين جامعهاي بعيد است که به صلاح و فلاح بار يابد, چنين جامعهاي بعيد است که مشکلات خود را بتواند، حلّ کند. فرمود: شما به جاي ربا، قرضالحسنه بدهيد، به جاي ﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا﴾, ﴿يُرْبِي الصَّدَقاتِ﴾ باشد «رَبْوه»؛ يعني برجستگي, اگر جايي برجستگي باشد، سايه نداشته باشد، تعبير قرآن کريم اين است که اگر شما آنجا درخت بکاريد، بهترين سهم را آن ميبرد، اگر باران ميآيد، اول سهم اوست. آفتاب ميتابد، اول سهم اوست. مانند﴿جنة بربوبة﴾؛[3] «ربوة»؛ يعني جاي برجسته، فرمود: ﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ يُرْبِي الصَّدَقاتِ﴾[4]ربا را, بانکداري ربا, رباخوري, ربافروشي و کارگري ربا را فرمود: خدا محو ميکند، اين پيش نميرود و با اين اقتصاد مقاومتي حاصل نميشود، فرمود با گذشت, با احسان, با قرضالحسنه, با رعايت ادب جامعه رشد ميکند: «أَحَادِيثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَکُمْ عَلَی بَعْض»؛ حرفهاي ما، مثل ملات است که سنگها را به هم جمع ميکند؛ آنگاه شما ميتوانيد برج بسازيد، آنگاه ميتوانيد سقفهاي بلند بسازيد و مانند آن. [1] . الکافی(ط ـ الاسلاميه)، ج2، ص186. [2] . الکافی(ط ـ الاسلاميه)، ج2، ص186 [3] . سوره بقره، آيه265. [4] . سوره بقره، آيه276.
حضرت آیت الله جوادی آملی: وجود مبارک امام فرمود تنها چيزي که جامعه را اصلاح ميکند، گفتار خاندان عصمت و طهارت است. شما دور هم جمع ميشويد، حرفهاي ما را مطرح ميکنيد: «تَزَاوَرُوا فَإِنَّ فِي زِيَارَتِکُمْ إِحْيَاءً لِقُلُوبِکُمْ»[1] شما فرزندان ما هستيد. وقتي که در کنار هم نشستيد، حرفهاي ما را نقل ميکنيد. حرف ما قصّه و افسانه و فسون و فسانه نيست، حرف ما در شما عاطفه ايجاد ميکند. همه ما شنيديم و گفتيم و میگوييم که سنگ روي سنگ بند نميشود و درست شنيديم و درست هم ميگوييم؛ اگر کسي بخواهد، برجی بسازد، وقتی همه سنگ باشد، هرگز بالا نميرود، بين دو سنگِ سخت، ملات نرم و رقيق لازم است، اين ملات رقيق است که سنگها را جمع ميکند، فرمود: عاطفه, ادب, انسانيّت, احسان, کرامت, مردانگي, گذشت اينها ملات زندگي است، اينها را ما آورديم: «أَحَادِيثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَکُمْ عَلَی بَعْض»[2] اگر شما اين ملات را داشتيد، برج ميسازيد، اگر نداشتيد همان متر اول سنگ فرو ميريزد. جامعه را با خشونت نميشود اداره کرد، جامعه را با ربا نميشود اداره کرد، جامعه را با بيمهري نميشود اداره کرد. الآن شما ميبينيد، بخشي متأسفانه يا گرفتار ربا دادن است، يا ربا گرفتن است که تازيانه ﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا﴾ بر پيکر اينها نشان است، يا خشونت است يا افراطگري است و مانند آن, چنين جامعهاي نتيجه آن ده ميليون پرونده زد و خُورد در دستگاه قضاست، استرس فراوان, مرگ زودْرس, سکته و بيماري, عصبانيت, فحش بيجا و مانند آن است. جامعه اگر با خشونت بخواهد زندگي کند، به جاي اينکه از مال، طرْفي ببندد ناچار است پلههاي دستگاه قضايي را بپيمايد. اگر ده ميليون پرونده است، اين ده ميليون براي بيست ميليون است، براي اينکه اين پرونده يک طرف آن اين يک طرف ديگر آن, اين بيست ميليون هر کدام به چند نفر هم وابسته هستند؛ تقريباً پنجاه, شصت ميليون نفر جمعيت هميشه درگير زد و خوردند، چنين جامعهاي بعيد است که به صلاح و فلاح بار يابد, چنين جامعهاي بعيد است که مشکلات خود را بتواند، حلّ کند. فرمود: شما به جاي ربا، قرضالحسنه بدهيد، به جاي ﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا﴾, ﴿يُرْبِي الصَّدَقاتِ﴾ باشد «رَبْوه»؛ يعني برجستگي, اگر جايي برجستگي باشد، سايه نداشته باشد، تعبير قرآن کريم اين است که اگر شما آنجا درخت بکاريد، بهترين سهم را آن ميبرد، اگر باران ميآيد، اول سهم اوست. آفتاب ميتابد، اول سهم اوست. مانند﴿جنة بربوبة﴾؛[3] «ربوة»؛ يعني جاي برجسته، فرمود: ﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ يُرْبِي الصَّدَقاتِ﴾[4]ربا را, بانکداري ربا, رباخوري, ربافروشي و کارگري ربا را فرمود: خدا محو ميکند، اين پيش نميرود و با اين اقتصاد مقاومتي حاصل نميشود، فرمود با گذشت, با احسان, با قرضالحسنه, با رعايت ادب جامعه رشد ميکند: «أَحَادِيثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَکُمْ عَلَی بَعْض»؛ حرفهاي ما، مثل ملات است که سنگها را به هم جمع ميکند؛ آنگاه شما ميتوانيد برج بسازيد، آنگاه ميتوانيد سقفهاي بلند بسازيد و مانند آن. [1] . الکافی(ط ـ الاسلاميه)، ج2، ص186. [2] . الکافی(ط ـ الاسلاميه)، ج2، ص186 [3] . سوره بقره، آيه265. [4] . سوره بقره، آيه276.
نوشتن دیدگاه