به فاصله کمی از عذم برقراری توافق جامع اقتصاد کشور مطلاطم شد.قیمت ارز به 3500 رسید،بورس 1500 واحد کاهش یافت،نان گران شد و مشکوک تر از همه طی چند ماه گذشته که نفت به پایین تر از حد خود رسیده است و وزیر نفت که ریاست اپک را در اختیار داشت کوچکترین حرکتی انجام نداد.روزنامه ها در حال آماده سازی زمینه سفر هاشمی به عربستان هستند تا وی را منجی آزاد سازی شیخ نمر و شاید کوتاه آمدن عربستان از پمپاژ نفت یا مفت شبه جزیره به بازار های جهانی شود و روحی در کالبد فتنه دمیده شود و حاج آقا قهرمان جلوه کند و هر روز از فلان آیت الله خاطره سازی میکنند.دولت به نانوایی ها اجازه میدهد نان 30 درصد گران شود و مردم در صف نانوایی از خود میپرسند مگر مذاکرات برای رفع مشکلات اقتصادی نبود؟ پس چرا چرخ زندگی ما نمی چرخد؟ وضعیت وزارت علوم طی یک و نیم سال گدشته آشفته بوده است.وزرای علوم حلقه به گوش جریان تند رو در وزارت بوده اند.روسای دانشگاه ها از یک جریان تند رو و همراه با فتنه انتخاب گردید اند و رشد علمی کشور دو پله سقوط داشته است.در بحث هسته ای تمامی پیشرفت ها متوقف شده است.غرب بحث حقوق بشر را پیش کشیده تا پس از هسته ای آنرا مطرح کند.و بسیاری نکاتی دیگر که در این مجال اندک نمیگنجد ...حال سوال این است قرار است جریان غرب گرا در ایران چه نقشه ای را پیاده کند؟ آیا قرار است سرپنجه های قدرت جمهوری اسلامی که همان مولفه های قدرت است تضعیف گردد تا غرب راحت تر ایران را به توافق مورد نظر خود بکشاند؟ آیا قرار است بازیگران سابق قطعنامه 598 در سه دهه پس از نوشاندن جام زهر کشور را با همان مدل زمین گیر کنند؟ سخنان سرلشکر محمد باقری دیدگاه جالبی درباره قطع نامه بیان میکند که جای تامل دارد.