دوخط,مستضعفین تی وی,کلیپ سیاسی,کارگر,مقام معظم رهبری,wto,سازمان تجارت جهانی,صندوق بین المللی پول,بانک جهادی,اقتصاد دنیا,برجام,دارای بلوکه شده,حق کارگران,تولید ملی,ورشکستگی آرژانتین,صنعت,مذاکره با آمریکا,توسعه و پیشرفت,دولت تدبیر,نساجی مازندران,بیکاری بیست و یکمین قسمت از هفته نامه دو خط در این شماره از هفته نامه به طور ویژه و البته اجمالی به موضوع WTO (سازمان تجارت جهانی) و فرصت ها و تهدیدهای پیوستن به این سازمان پرداخته شده است. برخلاف آنچه جنجالهای سیاسی مانند طرح حصر سران فتنه و امثالهم، القا میکند، هدف اصلی و اساسی دولت و حامیان آن، مسائلی چون آزادی سران فتنه و یا از این قبیل مسائل نیست، هدف اصلی که دولت دنبال میکند و به زعم خود راه توسعه و پیشرفت را در آن می‌بیند، فرآیندی است که در آن ایران به عنوان عضوی از نظام سلطه سرمایه داری به رهبری آمریکا پذیرفته شود. اتفاقی که طبعا بایستی طی یک معامله بزرگ با آمریکا ( چیزی شبیه برجام ) که دولت و حامیانش به دنبال رسیدن به آن هستند، رخ خواهد داد. پذیرش ایران به عنوان عضوی از نظام سلطه، با پیوستن ایران به WTO تقریبا محقق می‌شود، که در آن صورت جمهوری اسلامی به راحتی بایستی به ساز و کارهای اقتصادی، سیاسی و ... نظام سلطه، تن بدهد. اما این ساز و کارها چیست؟ پیوستن به سازمان تجارت جهانی، پذیرش این ساز و کارها و در واقع پذیرش جمهوری اسلامی در نظام سلطه سرمایه داری، چه تبعات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی خواهد داشت؟ سرنوشت کشورهایی چون آرژانتین که به عنوان شاگرد اول اقتصاد بازار آزاد، شناخته می شود، چه بوده است؟ آیا امکان دارد ایران نیز به آن سرنوشت دچار شود؟ آیا پیوستن جمهوری اسلامی، مساوی است با هضم در نظام سلطه سرمایه داری و خداحافظی با هویت انقلاب اسلامی؟